Vay be bilgisayarımda örümcek geziyor..
Hüzün masama konuk aranıyor..
Siyahlara açık sarılar ekledim yine bu akşam...
Ve de konuklarım arılar, arada acıtırlar.

………

Anlattığım kadarım, soluk aldığım
Ve sen yaşadığım...
Fırtınadan sonraki sessizliğe benziyor şimdi ki halim
Duymadın, çok
Çok bağırdım sana, yorgun düştüm ben bile duymadım.
Hayalet martılar uçuşuyor şimdi başımda
Hani alıcı kuş denilen var ya
Ya da haberci mi dersin?
Çığlıkları bile hayali…

…………….

İnsanın başına en büyük bela yine kendisi oluyor
Ama alışınca içinden gelen tüm seslere
Beynindeki kaosa bile aldırmıyorsun
Hatta belki de
Onca kargaşanın içinde uyuyabilirsin bile,
Kim bilir belki de
Birazda salması gerekiyor kişinin sanki , biraz
Geleni.. gidene emanet etmek gerekiyor ya da
Nasılsa takip edecek önden geçeni
Kendine yol açanı

………….

Kıvranmak ta bu olsa gerek
Nefes alamamak
Gizli bir elin ciğerlerini sıkması gibi
Sessizce ölüyorum belki de bu gece
Yatağımda..
Kalkıp yürüdüğümü sanıyorum arada bir
Bazense havalandığımı…

……….

Dua et bana da
Ey… aydınlığın alnında parladığı insan
Sevgi; özlemek demektir.
Özlemeye tahammül etmek belki de!

salina


23-4-5ağustos’07?_bizamanişte_