Binbir acı çekerek katlandım sensiz aşka,
Duyulmadı dilimden yâr sevginden bıktığım,
Hiç kimse giremedi gönlümdeki bu köşke,
Bir Mevla´ya, bir bana ayan neler çektigim.

Kara gurbet günleri düşüncemi yorarken,
Hasretin kurşun gibi tam sinemden vuruyor,
Bütün benligim ile hayalini kurarken,
Senin cansız suretin hep masamda duruyor.

Senle gümüş gecenin rengi nasıl değişti,
Gün geçtikçe ben gibi karaya büründüler,
Aklım kalbime karşı sevdan için boğuştu,
İkisi de huzursuz yerlerde süründüler.

Dönüşün uzadıkça ümitlerim tükendi,
Sevdanın kara yönü senden geriye kalan,
Hicran dolu yüreğim acı ile yıkandı,
Sen içinde olmasan bitmez gönlümde talan.

Hayalimden çıkmayan yüzün girmez düşüme,
Gel de süsle rüyamı sensiz gece çekilmez,
Aşkın dertler açsa da uslanmayan başıma,
Herşeyden geçilir de bir tek senden bıkılmaz.

Ben yazdıkça sevdamı hayret etti okuyan,
Hepsi vuslat olmalı bu aşkın sonu dedi,
Ela gözler değil mi cana heves dokuyan,
Ondan mahrum olunca gönlüm kendini yedi.

Sen şimdi bir gel desen dağları aşacağım,
Dere, tepe nedir ki düz olur hepsi bana,
Yıllardır suskun durdum yok artık coşacağım,
Yaşam anlamın bulur sararsam seni cana.

Hasan Ilter