Ağaçlar yarı uykulu
Dağlar bahara yeni uyanıyor
Bir dağ kulübesindeyim
Giyinmeye başlamış giysilerini dallar
Yalnızlığım kimseden korkmuyor bu akşam

Posta koyuyorum herkese
Beğenmiyorum en kallavi şiiri
En ünlü şaire kafa tutuyorum
Gölgesi düşmüş odaya
Yedi numara gaz lambasının
Pilli radyodan Laz türküleri çalıyor

" Dağlara çıkacağım
Eşkıya olacağım
Dağlar mekanım olmaz
Dağları yakacağım"

Tam ortasındayım dağların
Gök kapalı
Yıldızlar başka diyarlarda misafir
Gülümserken eşlik ettiğim türküye
Sen eşkıya olamazsın diyorum
Biraz kızıyorum kendime
Eşkıya oldun
Dağlara çıktın
Damlara düştün de
Neyi değiştirebildin ülkende diyorum

Susmak bilmiyor Laz türküleri bu akşam
Ne kadar güçlü olursa olsun yalnızlığım
Dağları bile yakamıyorum
Bir hiçim dağların koynunda biliyorum

Sonra küçülüyor yalnızlığım
Titriyor biraz
Sözlerin geliyor aklıma
Hayata duruşun
Haksızlığa kafa tutuşun
Ve her defasında benim gibi
Kendi yüreğinde kendine yenilişin
Hep bana benziyor yalnızlığın
Ben sana benziyorum biraz

Şimdi yazarken dostluğunu
Yüreğimin yorgunluğuna
Bıraktım ardımda ki yılları
Bir boşluğa
Kan davası gütmekten vazgeçtim geçmişe
Hüznümü kaygılarımı
İkilemlerimi terk ettim



Son nefes
Son soluk
Sadece gülümsemek olsa da hayata
Değecek diyorum varlığına

Pilli radyodan türküler çalıyor
Gece gizemiyle dağlarda büyüyor
Eşlik ediyorum türkülere
Hiç hüzünsüz
Ve sevinçle

" dertleri derelere
Dökeyim de düz olsun
Var doksan dokuz yaram
Sende vur da yüz olsun"

Bir dağ kulübesinde
Öyle güçlü ki yalnızlığım
Dünyaya duman vurmuşum
Dostluğunu
Birde gözlerinin yorgun yeşilini
Bu gün topladığım dağ güllerine vermişim.
Şimdi bir dağın ortasında
Yalnızlığımın gücünde
Sana sığınıyorum özgürce
Yarına kaygım yok
Yarına Allah kerim....