Takvim güze çalan geceleri vururken soluk beniz
Sözlerinin ucunu toplamış kadın
Zehir zemberek
Kekre bir sancı saplanmış rüzgâra ılgıt ılgıt
Yaprağın saltanatı tarumar ve biteviye suskun
Bağbozumu ayrılıkta sarı hüsran
Elde var yitimlerin
Hiç edilmiş hayata teğet son güzüne yüklü sadakâtin



Ey dil-i rânâ ! Sana derdiğim –kırmızı papatya- anla
Mevsimler vururken nev baharları ruhundaki canla



Bir tangonun eteğinde savrulan renklerin bitimsiz dansı
Esmeralda’nın su içiren gülüşleri
-kambura zincir cezası-


Apak umut
Kırmızıya çalan sevinç ya avuç avuç falları
Açıyor gülüşlerinde gamze gamze
Çıt kırılıyor dönüşlerinde kem gözlü ayrık otu deli divane

Son tango

Kırklar sırtına uzanmış seyreylerken gözlerine bulaşan gerçeği
Demet demet kırmızıya kesiyor zaman

Reng-i Işk

Ve güller...
Kahırda düşmüş suratlarına safran sarısı köhne yalnızlık
Dahi karanfiller kırmızı ve pembe sükut-u hayâl artık bu demde



Papatyadan taç sana / değerken saçlarının kızılına mütebessim
-Bak ! sitare de kaş çatımları alıngan mı alıngan küseyazmış besbelli
Kıskandı mı ne kızıl dokunuşlu saçlarını sitare –


Sebebi sensin papatya
Milyon kere serencam
Can/an kere can/an




Kırmızı düşün ara sokaklarına sızan silüet yoklarken eşikleri
Kırmızı pabuçlu kızın masumiyeti asılırken yüzüne temelli


Dokunur papatya
Yüreğinin Arnavut kaldırımlarına boylu boyunca
İlk dördünlü gecenin şafağını alnından öper türkümüz ezgi ezgi
Mızrap şelpe döker bir ustanın elinde
-Gönül Dağının- yüceleri aks-i seda




Off der ! Kırmızı papatya


Son bulsun ruhundaki firak
Yetsin artık beyazın-gülün-karanfilin alaylı bakışları
Azat olsun ezilen kır çiçekleri ıtır ıtır
Kırmızıya kessin beyaz papatyanın gülüşleri
Sonsuz kere kırmızı

Reng-i Işk

yahya incik 11.09.2009