O kadar neşeli
o kadar şen ve mutlu
görünüyorum ki,
inanın görseniz şaşarsınız,
gülüyorum kahkaha atıyorum,
kimi zaman gülerken
kendimden bile geçiyorum.
Nerede mi,
çrvremde
çalıştığım iş ortamında,
sağolsunlar etrafımdaki
dostlar arkadaşlar,
yaptığım espirilere şakalara
gülmekten kırılıyorlar,
ne kadarda içten ve rahat
katıla katıla,
göz bebeklerinin içi gülüyor,
ama beni tanımıyorlar
ve hiç tanımayacaklarda,
çünkü onlar beni
görmek istedikleri gibi tanıyorlar
ve tanıyacaklar.
Oysa,
ben onların
gördükleri kişi degilim,
sonra döneceğim yeniden
ızdırap veren yalnızlığıma
her günün bitiminde,
sonra döneceğim yeniden
gecelerin karanlığına sığınmış
yüregimin yaralarını sarmaya,
sonra döneceğim yeniden,
hazan yağmurlarını beklemeye
gözlerimde;
hüzün yüklü gözlerimin
mavi derinliklerinde....


12/111990/Drağos/Kartal/İST.(((--Metin GÜRSOY--)))