Sevgilim sana
senden çok uzak
belkide yakınca her neyse,
yalnızlığımla baş başa gezdiğimiz
yerlerden söz etmek istiyorum..
Ben bir ğarip
üzerimde siyahça bir palto
senelerden kalma
yoksulluğumu gizleyen,
ayağımda bahardan kalma bir
ayakkabı ve pantolon ve
aylardan kasım iliklerimi
titreten soğuğuyla,
elimden düşmeyen eski
püsküce bir defter,
artık hiç birşey beni eskisi
gibi avutamıyor,
kendimizi sokaklarda
buluyoruz bir solukta
ben ve yalnızlığım..
Bir alışamadığı yer
kahveler oldu bir türlü
yalnızlığım ve benim,
gemilerde yolculuk etmeyi
denedik ve sevdikte birdenbire,
yazdı kıştı demez geminin
en arka tarafında,
bayrağın boy gösterdiği yerde dışarda
bende boy gösterirdim; yalnızlığımla,
elimde siğaram dertleşirdim
yalnızlığımla can ciğer
geminin bu tenha yerinde,
kimi gözlerimde yaş dolu dolu
kimi yalnızlığımla sevdalı sarhoş,
alışkanlık oldu bizde bu
gemi yolculukları,
yalnızlığım sevince bu yerleri
bende sever oldum..
Sonra sokakları caddeleri
gezdik karış karış
ben ve yalnızlığım beraberce,
ama sevmedi yalnızlığım kalabalığı ve
gürültüyü bende öyle,
ve şehrin kuytularına yöneldik
isteklice buluruz ümidiyle,
parklara bahçelere
girip çıkar oldum,
başkaları kollarında sevgilisi
parkta gezip dururken,
benim kolumda yine yalnızlığım ve
sevdik bu parklarıda böylece,
tenhalıklar hep bizim izlerimizi taşır
yaz kış demeden
yalnızlığım ve benim..
Üzerimde siyahça bir palto
senelerden kalma
yoksulluğumu gizleyen.....


19/11/1989/Drağos/Kartal/İST.(((Metin GÜRSOY)))...