Çamurdan yaratılmış mahlûkum
Özüm sulandırılmış, bir balçık
Kir tutmayan elbiseler giymedim ki
Temiz olayım

Hayat elinde çoraplarım delik
Yama tutmaz mintanlar üzerimde
Sürüngen bir hayatın esiri gönlüm
Karanlık şehirlerin, çıkmaz sokaklarında

Girdabında boğuştuğum hayat
Yosmaların elinde yetişmiş sürtüğün, kucağında
Kızıl şehrin loş ışıkları aydınlatırken sokakları
Çöpleri karıştırıp mendil satan çocuk
Sana nasıl anlatırım hayatın masumiyetini

Zevkten dört köşe olmuş ayyaş
Tükürükle fırlatırken izmariti yere
Naraları ayaklarına dolana, dolana inletirken sokakları
Uçkurunun bağı çözülürken karanlık köşeye
Dilim düğümünden çözülüp de anlatamaz sana

Sokak köşelerinde besleyip büyüttüğümüz serçeler
Sapan taşlarına hedef olurken
Mor güvercinlerin kafaları çekilip kopartılırken
Her köşe başlarında zehirlenirken küçücük beyinler
Anlat deme bana, anlatama sana hayatı

Akrep kıskacında sokaklar
Zehirli akrepler her yöne örmüş ağını
Kuduz köpeğin salyasına iliştirilmiş umutlar
Mikroplarını saçarken yere
Başımızın üzerine örtülürken ölü çocuk kefenleri
Çöpten toplanırken ceninler
El açtığımız asalaklar başımıza indirirken sopayı
Anlat deme bana hayatın masumiyetini, ben anlatamam sana


Azık sofrasında yetimler kondurulurken başköşeye
Önündeki taamlar parmaklar arasında indirilirken mideye
Sahan sıyırmalar bırakılırken ele
Avuçlarımız arasında dökülürken umutlarımız yere
Kömür sobalarındaki zehirler saçılırken içimize
Şimdi karıştırdığımız şu çöp tenekelerinde
Anlat deme bana hayatı, anlatamam sana

Çamurdan yaratılmışım aslım toprak
Özümde balçıkla sulandırılmışım,
Üflenince dalında can bulurmuş yaprak
Gökyüzünde yıldızlar dökülürken yeryüzüne ağlayarak
Anlat deme bana hayatı, anlatamam sana
Çöp tenekelerini karıştırıp, mendil satan çocuk
Umutsuzluklarımızdan umut doğar belki
Sen mor güvercin olursun bende minik serçe
Kızıl akşamlarda, sonsuzluğa uçarız kanat çırparak