1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1013
Okunma
Evvel yaz güneşin asaletinden kararınca karınca
Solist olmuştu ağustos böceğine
Sövüp sövüp analarının doğasına
Saz çalıyorlardı yapraksız badem ağacımda
Doğa ana acıyıp ağlanası halime
Giydirdi bu bahar renk ahenk giysilerini bedenime
Ve o kadar güldü ki yüzüme
Şimdi her geçen beni palyaço sanıp
Burnumu çekiyor
5.0
100% (1)