İbret almaz mısın hiç,fani dünya halinden,
Haberdar olmaz mısın, düşkünün ahvalinden.
İnsan denen mahlükat, en mukaddes yaratık,
Kimi varlık içinde,kimi bulamaz katık.
Kimi masum derbeder, kimileri gariban,
Kimi sarayda yaşar,kimileri lamekan.

Asırlardır dönüyor,meşk içinde bu devran
Böyle geçtiyse eğer, böyle gitmez bu kervan..

Doğar bir ay parçası, açar dünyaya gözü,
Hayatına başlarken, ağlamaktır ilk sözü,
Nesil nesilden farklı, şaşar kalırsın hayran,
Sırrına akıl ermez, taşır can içinde can.
Kimi dört yanı mağmur, kimisi yıkık viran,
Kiminde neşe sevinç, kimisinde hezeyan..
.
Mazlumların kalbinden, eksik olmaz feveran,
Böyle geçtiyse eğer, böyle gitmez bu kervan.

Dünyanın nimetleri, verilmiştir eline,
Şükrü bilmez vefasız, getirmez hiç diline.
Rabbim her mahlukuna, gösterir merhameti,
Her nereye bakarsan, görürsün kerameti,
Herşey dengi dengine, bulamazsın,hiç tezat,
Kimi bolluk içinde, kimisi haraç mezat..

Derle topla kendini,yakındır ahir zaman,
Böyle geçtiyse eğer, böyle gitmez bu kervan.

Yokluğuna yerinme, varlığına da şükret.
Döküp saçma nimeti, eksilmesin bereket.
Hasta yoksul düşküne, daima elin uzat,
Alırsın mükafatı, kurulunca Arasat..
Sınırsızca verilen, bu ganimet niçindir,
Kapılma hevesine, her şey ahret içindir

Sabrını yoklar durur, her anımız imtihan..
Böyle geçtiyse eğer, böyle gitmez bu kervan