Kahpe’dir lakab’ın,her şeyin yalan,
Neyini seveyim,dünya ben senin,
Nice yuvaları,eyledin talan,
Neyini seveyim,dünya ben senin.

Tuzakların çoktur,kaçmak imkansız,
Merhametin yoktur,vicdan amansız,
Yaktın yüreğimi,biraz zamansız,
Neyini seveyim, dünya ben senin,

Dermansız bir derde,düştüm el aman,
Azap içindeyim,halim pek yaman,
Senden de vazgeçtim,Ahir’e güman,
Neyini seveyim dünya ben senin.

Öyle bir illetki,adı lösemi,
Körpe yavrulara,vuruyor gem’i
Yaşatıyor bize hergün matemi,
Neyini seveyim, dünya ben senin.

Çabaladım durdum,yenerim diye,
Yetmedi takatim,düştüm kündeye,
Gencecik bedenim sana hediye,
Neyini seveyim, dünya ben senin.

Ümitle bekledim,çokda inandım,
Sahtece yaptığın, gülüşe kandım,
Elimi uzattım, tutarsın sandım,
Neyini seveyim,dünya ben senin.

Duyarlı dostlarım,koşun desteğe,
Hayat kanunu bu,inan gerçeğe,
Kefeni giydirip, sokar gerdeğe,
Neyini seveyim, dünya ben senin.

Serra verdin bize,çok büyük acı,
El ele verelim, ey kardeş bacı,
Hastaya merhamet,kulun miracı,
Neyini seveyim, dünya ben senin.

Mehmet Ziya seni,her an hatırlar,
Abay ocağına,engin sabırlar,
Duygu meydanında ,kurdu çadırlar,
Neyini seveyim dünya ben senin..