Müebbed bir yazgının tevbe tutmaz kalemi
Birazdan, ah birazdan renginle yanacağım
İlmek ilmek dokuyup yüreğime elemi
Birazdan ey sevgili aşka boyanacağım

Gel ey şems-i cihânım derdine mübtelâyım
Değil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yım


Sürmeleyip gözüme vakti eriten toyu
Her gece yarısında ben seni anacağım
Yudum yudum sunulan ölüm yaftalı suyu
Ab-ı hayat hükmünde içtikçe kanacağım

Gel ey aşk-ı âvâzım yanık dîlde sal’ayım
Değil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yım


Günahınla yıkansam kuşatsa nâr-ı beyzâ
Tutunduğum her koru ellerin sanacağım
Eğer yazılmamışsa ismin levh-i mahfûza
Arşın her katmanında seni aranacağım

Gel ey kâr-ı tesellim varlığında kalayım
Değil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yım


Ne kadar zor olsa da kırıp fenâ okunu
Bilirim ki yine ben aşkla sınanacağım
Kaybetmekten korkup da uzak tutsam kokunu
Bin kez inkara gitsem yine inanacağım

Gel ey kutlu nefesim nefesine dolayım
Değil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yım


Kâinatta var olan herşey sevi uğruna
Dağılsam şerha şerha aşkla yamanacağım
Düşsüz bir yetim gibi sığınıp da nuruna
Kaldıkça yüreğinde gülle donanacağım

Gel ey kalb-i medarım yalnız sende olayım
Değil mi ki sözümdür ebediyyen ’belâ’yım


2008