gün gelir çektiğin acılar birikir se
göz pınarlarında ?
yağsa da Nisan ın sağnak yağmurları
tepeden tırnağına ?
dolsa da gözbebeyinin derinliğine
vede çektirdiklerin acıları
gizletemezsin ?
döker zamanla kipriğinden avu.larına

her adımının gittiği yerdir gurbet
şirretlik belalar gölgen gibi !
ardın sıra dizilir
hayat bu !
gün gelir pençereni açar sa dert rüzgarları
işler kılçal damarlarına ince sızılar
alır seni götürür
sakın kader diye bellemiyesin ?
ettiklerindir yüşleşdiklerin

gün gelir kopar diz bağların
ince lifinden?
istemlerin vermese de etkiye tepki
ardında ki yolun un küfürdür arsızca duyupda geçtiğin
belki de yuvasından dışarıya sarkar
pörtlek göz bebeklerin
kimbilir belki de tuşa getirir sırtını zalimkar hayat !
sakın kopma umut denilen dirençten
yoksa yeniden yıkılır
Berlin duvarları
üstüne
üzerine

belki bu defa cerrahlık yaraların
baş gösterir kimbilir ?
kör testere sancısıdır sızılarının
izi kalır
bir ömür boyu
belki de !
tabutlukta son bulur
kurtulursun sızılarından ?


Kadir Haktan Türkeli