koy rıhtmın da bekledim Kiel/in
gün sabah boyu !
dayaz ceplerim donuk
titrek ve ıslak !
culsuz ,bedenim se hasret özlemi

deniz buruk,hava ayaz !
donuklaşan elimde ki çocukluk resim/di
göz yaşıma büleli
buz kesilen beden
öylesine dalgın
öylesine per-i perşan
öylesine yapa-yanlız
ölümcül hasta !

beklediğim ; Güvercin kanatıyla
uçup giden serçemdi
zarf inceliğin de !
tel tel olan saç,sakalım kutup beyazı !
hele
palto’suz ,parka’siz iki büklüm
estirik
halım

geçiyordu şatafatlı gemiler
geçiyordu üstün/e yüklenen
koskoca şehir
ve de
çekilmeyen sosyetenin dır dırı
liman da kaos...!
liman da telaş..!
liman da buruk bekleyiş !

ne göz yaşı döken ?
ne de mendil ıslatan vardı ?

savururken deniz den iskeleye
kuru tipi ayazlar
donan elimde ki çiçeklerim di ?
dalgalar sa çırpınan yüreğim tekin
dövüngen

elleri yine bomboş ,balıkçıların
yine bir cenaze dönüşü tekin
yüzler de hüzün
çingene pembesi tekin kas-katı mos-mor

boşalmaya başladı gemi ?
gözlerim radar
ne gelen im oldu ?
nede boynuma sarılacağım ?

Kadir Haktan TÜRKELI