Gittiğinden beri
Sende nefes alan gözlerimi
Çıkarıp
Elimde olmayan bir ayrılığın düşlerine taktım

Tam da baharın çiçekleri öptüğü bu zamanlarda
Ömrümün kuşları
Ayrılık resimleri çizdi yaşam atlasıma
Yalnızlığın soğuğu işliyor içime
Buz kesiyor dilim

Gittiğinden beri
Oyundan çağrılan çocukların
Kırılan sevincine döndü ruh halim
Oysa senin gözlerinin içine baktığımda
Yeni bir dünyaya başlardım her defasında

Geri dönüp baktığımda
Bir tek sen kalmışsın aklımın ortasında

Sen varken
Yüzünde doğan gökkuşağının altında yaşıyordum
Bu yüzden
Bütün dileklerimi gerçekleştirirsin sanıyordum
Yine de
Sen elinden geleni yaptın gülüm be
Yürümeyi beceremeyen bendim

Sana değil, hayır, sana değil
Yokluğuna küsüyorum
Sen gittin ya buralardan
Ben de artık gidiyorum

Teninin kokusunun ne kadarını almışsam içime
Onunla avunurum gideceğim yerlerde.