İdrak eyle canam şu halimi,- CANA: Ey sevgili.
Gel de bul buna, rana bir deva!
Mükedder kıldın çok da dilimi,
Ama heyhat, sende yok ki heva!- HEVA: Aşk, heves, arzu.

Sevda ne demektir bilmiyorsun?
Yanmamışsın hiçbir an narına.
Neden böyle zulüm ediyorsun?
Anlarsın yâr, düşünce bağrına!

Pek heyhat, iş işten geçmiş olur,
Düşünür durursun mütemadi.
Olanca umudun tez kaybolur,
Kalırsın aşk katında pek adi.

Bir işe yaramaz bu da sende!
Başını taştan taşa vurursun.
Edersin bönlüğüne giryende,- GİRYENDE: Ağlayan, sızlayan.
Böylece de bir candan olursun!

Ağla aptallığına dem be dem!
Pek çok mendiller yıprat gözünde.
Olmasın yine içine elem,
Temennim: Beni ırat gözünde…

Fayda gelmez artık bundan sana,
Umma böyle nesne asla benden!
Olmuşum zaten cefakâr cana!
Bir isilik vermez benim beden.

Bul kendine iyice bir canan,
Aklına koyma hiçbir an beni!
Kaldım katında ben pek nadan,
Çak ettin utanmadan bu teni…
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
AĞIT’TAN.