Hey gidi candan sevdiğim GÜLTEN hey! Sen de mi kazık atacaktın bana?
Eşsiz sevdanı bir tarafa atıp ıstırap mı verecektin bu cana?

Yavuz at sahibini elde koymaz amma sen koyup ta gittin apansız,
Giriftar kalbi var ya ben garibin yanar durur kendisince dermansız.

İptilası olduğum suzan sevdan bil kalbimin ücra yerinde daim,
Def eyleyip gitsen de sen ki beni kalbim ak göğsünde ister naim

İltica etmez bundan böyle kalbim senin o sevecen kalbinde asla,
Git, kime gidersen git vefasızım, o bomboş kalbini özgeye yasla.

Üzüntü dahi duymam gidişine gözlerimden yaşlar bile akıtmam,
Lalezarına girsem de ben senin hiç bir an kendimden geçip sapıtmam.

Teneffüs dahi etmem gül bahçende nefesimde nice zorluk çeksem bile,
Edebime sahip çıkarım korkma acı üstüne acı çeksem çile.

Na-saz kar davranışın attı beni nar gibi yanan gayya kuyusuna,
HALIK’İM seni katsın temennim bu EBU CEHİL’İN gaddar ordusuna.

Elveda demeden gittin neden? Yoksa yüreğin mi baskın geliyor?
Yoksa vefa nedir bilmez kalbin mi seni veda etmekten engelliyor?

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
İSTİRHAMNAME’DEN.