5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1049
Okunma
Kimimiz, eski bir güftede;
Kimimiz,sevdiğimizden kalan bir resim de;
Veyahut yaşlanmış bir ağaçta,silinmeye yüz tutmuş isimde,
Geçmişimizde kalan günleri yâd ederek,
Bir teselli bulmaya çalışıyoruz.
Maziden bir dem,
O köhnemiş ruhumuza,mutluluk vermeye kâfi gelir bazen.
Lâkin, o ulvî saadetin farkına varırız hepimiz,
Ancak bir ayağımız çukurdayken.
Dalında iken kıymetini bilemediğimiz gülü
Koklamak iştemişizdir,koparıp,vazoya koyup ta
Oysa solacaktır artık nasılsa
Vazo,altın,safir,gümüşten bile olsa...
09.07.2002
Erman Ulusoy
Kırklareli