Gülün güzelliği destandı dile
Zamanla ebedi kaldı gel gül yar
Hayret ile baktı sevmeyen bile
Sevenler muradın aldı gel gül yar

Farklıydı yaprağı rengi ve dalı
Bağında kurudu kalmadı çalı
Çiçeğe can verdi arıya balı
Tat almayan saç baş yoldu gel gül yar

Çirkinler değişti güzele döndü
Kin nefret ateşi gönülde söndü
Güzellik pınarı aktığı gündü
Kiri pası kalpte sildi gel gül yar

Güzel gönüller mest oldu kokudan
Çirkinler telaşlı azdı korkudan
Uyur gezer olan kalktı uykudan
Kendin buldu kışrın deldi gel gül yar

Zaman ağacı kök saldığı toprak
Her dalında vardır meyve ve yaprak
Bir nur gibi aktı su gibi berrak
Asırlara taşan seldi gel gül yar

Hakikat ekini biçti öğüttü
Mutfakta pişirdi halka dağıttı
Aç kalanlarda bitmez ağıttı
Teselli buldular boldu gel gül yar

İç içe yan yana zıtlar karıştı
Tuvalde ak kara hepten barıştı
Kul sultan hizmete koştu yarıştı
Akıl almaz güzel haldı gel gül yar

Seninle olan yanar sönmez çerağı
Bağında açan gül vurmaz kırağı
Hakka varan yolun en son durağı
Kervan sancağında şaldı gel gül yar

Dört sütun üstüne kurdu çatıyı
Dört yönde donattı ışık atiyi
İlk kez fethe çıktı doğu batıyı
Kaleler düşüren eldi gel gül yar

Top yekün insana vardır hitabı
Akla davet eder elde kitabı
Zorla değil gönül ile adabı
Aşkın mayasını çaldı gel gül yar

ABDULKADİR YILDIZ