43
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1815
Okunma

Umuda el uzatmış bir buğday başağıydım
Neden boynum büküktü kimlerden aşağıydım?
Kül düşmüş dünyamızda pembeleri gözledim
Başım şefkate muhtaç okşanmayı özledim.
Dediler; zaman geldi sen atık olgunlaştın
Köklerin kuruyacak akranını çok aştın.
Beklerken yadellerden dinmez derdime derman
Topladılar döktüler mekânım oldu harman.
Bir öküzün peşinde sürünürken dövenler
Bana fayda vermedi havanda su dövenler.
Sapla saman karıştı tanelerim ezildi
Taş kuyuda tokmakla üzerimde gezildi.
Elekleyip aldılar haşladılar ateşte
Kendi zevkleri için kuruttular güneşte.
Yağda soğan kavurup üzerine attılar
Doymak için muhakkak acımadan tattılar.
Bir dondum bir çözüldüm üzerimde küf tuttu
Su gibi aktı yıllar gençliğimi kuruttu.
Saçı, kaşı, kirpiği vefasız yıllar çaldı
Pembeye hasret yüzde derin çizgiler kaldı.
5.0
100% (35)