Gizlenmiş bir şehir var içimde, sessizce titriyor
Gözlerimde yıldız tozu, gecenin örtüsüne seriliyor
Merdivenlerin arasında kaybolan anlar, yılların mücevheri
Sararmış fotoğrafların arasında yankılanan bir eski tangı


Dudaklarımda solgun bir gülüş, düşlerimde yitik bir mey
Dizlerim titriyor, zamanın soğuk esintisinde kayboluyor
Yosun tutmuş duvarlarda gizlenen hüzün, ıslak gözlerle ağlıyor
Çatlamış dudaklarımda saklı kalan bir şarkı, özlemin bestesiyle çalınıyor


Yerinden oynamış duyguların gemisi, fırtınalı denizlerde
Ruhumun penceresinden süzülen yaralı bir ay ışığı
Tahtanın çıtırtısında kaybolan sözler, anıların karanlık odasında
Gazap merdiveninde yürüyen umutlar, yokluklarla sınanmış birer kahraman



Harika yazıyorsunuz. Kıskandım 🙏
❤❤❤
Sevgiler ablacığım..

Yokluklarla sınanmış garip merdiveninde,
Engellenmiş mutluluk nasip merdiveninde.
Umutsuzluğun gölgesi düşmüş her adımda,
Gecenin karanlığında kaybolmuş hayatlar.

Çekilmiş perdelerle saklanmış acılar,
Gizlenmiş yaraların altında çatlaklar.
Kalbimde yankılanan sessiz feryatlar,
Yürüyenler hor görmüş, yitmiş umutlarını.

a.n.a

Bu şiir, yoksulluk ve umutsuzluk içinde yaşayan insanların acılarını anlatıyor. Şair, merdivenin köşelerinin gözyaşlarıyla yosun tuttuğunu, tahtalarının şiddetli adımlarla ağladığını, güven ve neşenin tozlarla süpürüldüğünü söyleyerek, merdivenin hem fiziksel hem de duygusal olarak yıprandığını vurguluyor. Merdivenin ustalarının suçsuz olduğunu, ancak yürüyenlerin onları hor gördüğünü belirtiyor. Merdivenin garip olduğunu, mutluluğun engellendiğini ve nasibin olmadığını ifade ediyor. Şair, merdivenin bir metafor olduğunu ve aslında insan hayatının zorluklarını ve çaresizliklerini yansıttığını gösteriyor.