8
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
1032
Okunma

Kirpiğimden sızıyor formik asit yağmuru
Sıra dışı kuralı kâğıda kondururken
Kabul etmez bu yuva kanı bozuk kusuru
Mürekkeplerin zehri kalemi dondururken…
Karıncalar kaynıyor kalbimdeki mahzende
Kanımı kaynatıyor bu zahmetli düzen de.
Önsezimden süzülen dizelerin sırları
Sessizce haykırıyor “ çelik kapıyı açın
Saçılayım deftere çınlatsın asırları
Doldurun dehlizleri çabuk önümden kaçın!”
Nefesimi kesiyor bu karınca sürüsü
Kaç söz yıldırır beni kaç yorum sömürüsü.
Cilalı söz cevrinde neler yok ki içinde
Işık yağar aniden gecenin bir yarısı
Dizelerin üstüne ruh çöker akabinde
Sükûnete ulaşır bu şiir haşarısı.
Seslenirim sonunda “ karınca hey karınca!”
Yazabildim nihayet karınca kararınca.
5.0
100% (21)