Geçmekte günüm, kalmakta hicranı
Dök, dök kamusun ağlamak zamanı,

Kaldık arî, hep demanında surrun
Arasan bulursun turabında huzrun

Kaldı bize cerhten tükenmez nifakı
Halkalanmış kanlar damlıyor afakı

Sırrından, bize bir sır verdi edvarı
Sürur ederken gönlümdeki kahharı

Bulandı, kışa döndü nice baharım
Gam eyler gamına yay-ı güftarım

Bitmedi fecrinde, sormadasın tezin
Azil eyle de sussun cidarımda sesin

Çalmaktalar hala kendi vurgusun
Kapadılar yüzüme bab-ı uykusun

Vermedi atime bir gün olmadı izni
Amade eyledi hep gönlümde hicvi

Dünyanın şümulüne kapıldık gitti
Ceyhun’um yetti, feragat kapısın itti.
1980
M.CEYHUN