İlk kez geldiğim sayfanızda beğeniyle okudum 'Şiir'inizi.

Lakin; darılıp/kırılmayacağınız ümidi ile (!) dikkatimi çeken ve dikkatinizden kaçtığını düşündüğüm noktalama işaretlerine dikkatinizi çekmek isterim.

Nokta deyip geçmemeli... Ne de çok sözdür aslında.
Bazen bir cümlenin, bir anlatımın bitişini belirttiği gibi, bazen de boyundan büyük işler başarır nokta. İğne ucu kadardır ama dokunduğu yerin artık her hangi bir şeyin sonu olduğunu herkes bilir.
Bazen bir son olduğu gibi, bazen de bir başlangıçtır o. ''Bu noktadan sonra yapacaklarımız...'' diye başlayan beyin fırtınalarının hareket merkezidir aslında.

... (üç nokta) : Cümleye anlam katandır. Durur.. Düşünür, soluklanır, sorgular insan yanyana gelen bu noktalarda. Derinlik katar. Bitmemiş sözler, duygulardır.

Bilirsiniz ki;
Virgül : Yazarken vurguları belirtmek için kullanılır. Virgülden sonra mutlaka boşluk bırakılır, virgülden sonraki boşluk kelimeler arasında bırakılan boşluklar kadar önemlidir.

Satırlarınızda ise doğru kullanılmamıştır virgül. Çok fazla virgül kullanımı olduğunu ve gözden geçirmenizin uygun olacağını düşünmekteyim.

Ve... İki nokta her ne kadar artık şiirlerde kullanılıyor olsa da; kullanmak niyedir? Ne gerektir? Var mıdır imla kurallarında iki nokta?

Tümünün hemen her mısrada kullanılmış olması doğrusu yordu g/özümü..

Saygımla...