Ah can pınarım, ahvali sancılı serçem
Bak, buram buram tünedin yine şurama
Can havline dolandı yine apansız tümcelerim
Dulda yeri kalmadı bilsen bahçenin, her yanı buz
Eğrildikçe daha da sökülüyor yüzüm, elimde değil
Ferim tükeniyor giderek
Gül benzine artık yalancı örtüler yetmiyor...




Hazzı, kıvamını yitirdi eski söylemlerin, gülemiyorum bile artık
Işığım yok da kendime yetmediğimi mi anlıyorum yoksa
İmi soğuk mumların da eskisi gibi ısıtmıyor mu
Jakoben mi oluyorum giderek yoksa
Kalpazan uykulardan şikayetçi değilim de
Lâkin bu lâl özlem yok mu O deli ediyor...




Muğlak bir ülkenin simsiyah boşluğu nasıl anlatılır ki
Nedensiz yağmurlara yamanacak kulplarla, beyaz bir kağıda
Olabildiğince dik durmaya çalışırken hele en kırılgan yanına!
Öfke nöbetlerinde yeniliyorum bazen sesinin buğusuna
Pas tutmazdı değil mi dibi belli bıçak , bileğiden kesilince!
Rüzgâr, gölgesiz ağaçların filizine daha çok değermiş, öğrendim
Sabır tarlasını nekes mevsimler çiğnermiş insanın, öğreniyorum
Şah damarını kesermiş balta, ana dallar eğilince! artık biliyorum!..





Tanrıyla sözleşiyorum her gece ve üflüyorum, bu da üçüncü tekil zamire!
Ukdesi yarım bir dilin ucuyla yolluyorum işte bildiğimce, O mekan_ı cennete
Ünlemsiz bir söz bıraktın diye arada kızıyorum doğru, ama sen hiç alınma olur mu
Ve bazen ç/ağrılı örtüyorum yorganı üzerime ki; en zoru da o!
Yetmezdi artmayan değil mi a n n e!
Zor zamanlarda, hâlâ artıyorum işte O eksiğime... tek çaresizliğim de O !..






(...Umudun özleme karıştığı sulardayım ben can ciçeğim. Seni benden uzaklaştıran o rüzgârın en kızıl ucunda! Bekle beni ciğerparem bekle, ahraz bir şafak vaktinin en kurşun çınlamaz zamanında.Bula avuçlarını, ıslat dudaklarını karışsınlar, kapalı gözlerinin tuzuyla!
Bekle beni ciğerparem, bekle beni ANNEM...
Tut o suyun ucundan ve hisset... Nefesim avucunda!..)





ToprağınSesi



.