Günlerden bir gün
Bir işi için gittiğinde bir yere
Bir adamla tanıştı...
Adamın yosun yeşili gözleri vardı.
Yosun yeşili gözler;
Ne kadar derin,
Ne kadar da anlamlıydı..
Gözlerini çekince ;
Adamın gözlerinden,
Sımsıcak yürek ısıtan,
Gülümsemesiyle karşılaştı...
Sersemledi...
Ne söyleyeceğini bilemedi...
Aklından uçup gitti,
Nereye niçin geldiği?
"Sen benim yazgımsın"
Dedi sessizce...
Öyle bir fısıltıyla söylemişti ki..
Sadece yüreği duyabildi..
Saniyeler sonra,
Toparlayabildi kendini.
Darmadağınık olmuş,
Düşüncelerini..
Silkelendi,
Ve halletti işini..
Yosun yeşili gözleriyle;
Sımsıcak gülümsemekte olan adam,
Çay ısmarlamak istediğini,
Söyledi genç kıza...
Kararsızdı...
Kalıp içmelimiydi?
Yoksa!...
Çıkıp gitmelimiydi?
Kabul etti..
Yudumlarken çaylarını;
Güzel bir sohbet başladı..
Spordan,işlerden,
Biraz ondan,biraz bundan.
Genç kızın kalbi;
Başka şeyler söylemek isterken,
Beyni durdurdu kendini..
Neler oluyordu?
Nihayet çaylar bitmişti.
Klasik bir"teşekkür ederim"
Ve "iyi günler"den sonra
Genç kız
Beynine,yüreğine
Yosun yeşili gözleri olan
Adamı da alarak
Caddenin kalabalıklarına
Bıraktı kendini...
Neden böyle olmuştu?
Neden hala çarpıyordu yüreği?
Neden aldığı her nefesin arası
Saniselere inmişti?
Karıştı herşeyi..
Ve diledi Allah’tan
"bu adamı alnıma yaz,
Kaderim olsun
Ne olursun Yaradan.."

NOT:Ve gelecek son sahne.