Ah-u zara mı düştün sen bülbül-ü Şeyda olmuşsun
Hiç bitmez derdin şakıyıp her seher vakti ağlarsın
Gördüm dün gece sahilde denizce keder dolmuşsun
Müteredditsin nedense zamana uyup çağlarsın

Seher yelleri esmezse sanki bin dertle solursun
Nisan yağmuru ol da yağ her yer rahmetle göversin
Gördüm ki öğlen güneşte huzme altında olursun
Aksın durmadan zamanın bütün gizlere şan versin

Aşklar merhale merhale okumadan o kitabı
Ümmidir sanki bilemez sevda yolunda giderken
Hiçbir makamı öğrenmez yudumlamazsın sen abı
Kulaktan dolma kargaca çağlar boyunca öterken

Rızkı uğruna kuş bile günde kaç kere eşinir
Sen âdemoğlu nedense hiç gayret etmez beklersin
Kâinattaki canlılar bütün bunları düşünür
Kendi faydana olanı akıl etmeyip teklersin

Ne çabalarsın avare, şaşkın ve bizar aklınla
Alırsan çok yol bilesin zarar ziyana düşersin
Boş zamanlarda biriken kim bilir ne var saklında
Onca alamet görüp de kendine mezar eşersin

Güneş altında durdurup elini buzla bağlarsın,
Hiç dinlemezsin kimseyi tahammülün de kalmamış
Pota içinde kor olmuş cevherle teni dağlarsın
Desin duyanlar herkese özün hiç murat almamış

Güneri Yıldız (Elazığ, 23.03.2011)

.