23
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2825
Okunma

ağıtla dolu bir hayat
matemlere boğulmuş binlerce surat
ya sırat geçilirdi burada ya da fıtrat
zulümlerin kahkahaları kulakları çınlatırken
bir ayaz vurur gönlümüze
birden deniz köpük köpük kabarır üzerine
iniltiler ile dolu yıllardır kainat
gör bak şimdi toprak kokulu menekşeler
bizim gibi yas tutuyor
seçilmiyor artık bu karanlıkta renkleri
ya siyahha bürünmüş ya da beyaz
kıyamet bize kopar burada sanki
sancağını yere indirmiş / dolmuş insan sureti
yarasanın vampir haline döndün
kan emdin kendi kendini sömürdün
hiçmi anlamadın .?
bir kısacık ömürdün !
nas !
bozguna uğruyorsun bu savaşta insan
kar etmiyor artık sana ne söz ne de lisan
ileri gitmeği boşverip bari yerinde dursan
ne kaybederdin sanki insan doğdun
insan olarak kalsan !
bir bakıversen yüreğinde gizli duran aslın
verdiğin nefesi alamazsan o son fasılın
bir elbiseden ibaret bedenimdir dediğin
özgür bırakmakmadığın dır içinde duran
iblis kıyafetine bürünmüşse / insanlıktır tek esirin !
5.0
100% (22)