I.
Sessiz ve derin çığlıklarım
Rüzgarın kucağına bırakılmalı
Avâm tabakasına duyulmadan
Gitmeliler en ücra köşelere
Ne bileyim uzaklaşsınlar işte
Anlıyor musun ?

Bir tek ümitlerim kalmalı yanımda
Onlarda çakmağı her çakışımda
Sarmalı ciğerimi

Lihyelerime düşen nişan-ı beyazlar
Nâmütenâhî duygularıma kastetmekte
Ahvalim zemheri vurgunu siyah saçlarında
Çözülmeyi bekleyen bir giz şimdi


II.
Mahşere kuruludur saatim
Aleyhine şahitlik edecek âzâlarımı
Asla lehine çeviremeyeceksin

Hayır fevri davranmıyorum
Aksine aylardır dizginlediğim kasvetimin
Dile gelişidir bu

Kâr kalmayacak sırıtışların
Bilakis burnundan gelecek

Ben sâfi sıfatları kendime bir bir isim edinirken
Senin ise karşıma çıkacak sıfatın dahi kalmadı


III.
Ucundan tutuşturupda yolladığın mektuplar
Efkârı bacalarından tüten
Gam yüklü birer gemidir artık

Ne kaptanları var
Ne de gidecek bir yerleri
Sadece gidiciler
Biletsiz yolcusuyla beraber

O yolcu ki
Hesabı çoktan ödeyip
Kalkmış masadan
Üstüde kalmış üstelik
P a h a l ı y a p a t l a s a d a

Gelecek zamanlı kur(acağ)ım cümleleri teptiğin o vakit
Geçmiş zamanlılarda çürümeye mahkûm et(ti)m seni

Her sabah
Yerini alan serçelere mi küsmeli
Yoksa
Bir yol bulup
Bu sergerdanlıktan mı kurtulmalı

Elhâsıl
Hâl serseri
Hâl yaman

...

Bekir Keskin
Mart / 2011