Yitirilmiş bir inanç
Zorlu çekişmeler
Acep galip kim
Filmin sonunda saklı

Halbuki ne de çok inanılırdı bir zaman
Her şeyiydin onun / o her şeyindi kâmilen

Şimdi ise biri gideni oynuyor
Bolero takınmış gururlu şirret
Diğeri ise bekleyeni
Kravatlı mağrur

Sıradanlar bile sıradanlaşmışken
Küf kokusu hakimken cihana
O gözlerinde ölmeyi düşündüğün
Hilaf ustası, bedhah çıkmışken
Sen ey bedbaht
Haftalığı beş kuruş olan çıraklığa
İştirakı sürdürecek misin

Neyin hesabını güdüyorsun
Kâr mı ettin zarar mı
Sanane


Sahibin
Çizdiği çizgilerde yasaklamıştı
Böyle dişi haram dairelerini
Helâli varken
Sen memnu olana uzandın
Bittabi son perdede
Öylece kalakaldın

" Olacak iş miydi bu "

Söylemlerinden kurtul artık
Kurtul ki hayata sarılasın ve
Sana sarılmalarına imkan veresin
Ellerinden tutalar
Böyle olması daha makul inan
Hiç değilse yanlışta değilsin artık

Ateş kâfi gelmedi
Tutturdun :
“ Ene ene, ente ente ” *
İmtihanın açlıkla oldu
Hüsranın barizdi fakat
Gör(e)medin

Zaman
Bir an olsun duracak gibi görünmüyor

Yelkovan
Akrebin peşini bırakma niyetinde değil

Ölüm Meleği ise
An geldiğinde, bir an dahi beklemiyor

-Öyleyse erteleme pişmanlığını-

Hadi nefsim
Hadi gelinlik kız işvesinden vazgeç
Uzun vadeli hayalleri başkaları kursun
Senin zamanın yok
Davran mıntıka temizliğine
İyice yun paklan

Sonra
En içten yakarışlara gir
Başını eğmekten utanma
Çünkü başka baş eğeceğin kapı yok
Sahibine tövbeye niyetlen ki
Rahmetine uğrayıp
Affolunasın

Hadi bismillah
Bırak çekinmeyi
Rahmet-i Rahman seni bekler
Gir ve sonsuza dek çıkma bu kapıdan
Daim biatta bulunursan
Akıbetin hayrolacaktır...

Bekir KESKİN
12.08.2010