akıl oyunlarım oynadı bu oyunu bana
sevdim bir kere
farkında olmadan umutsuzca
hece hece işledim aşkı
en mahremlerime
yaprak misali sürüklenip giderken
ıssız yerlerde
hayatın cilvelerini gördüm
gülümsemeleriyle
bir zalime verdim yürek yarımı
gizlice
aşkıma bir ömür biçemedim
gecelerimde
kurşuni yalnızlıklar yaşadım
hayat bilmecesinde
değermi değmezmi diye
hiç düşünmeden
varlığında yokluğunu yaşadım
sessizce
yokluğunda da sevmeyi öğrettim
sonsuzluğun derinliklerinde
kaybolan yüreğime
yıldızlara yükledim sevda masallarını
her yıldız kayışında
düştün sol yanıma
hasret dileklerim oldun tutmasa da
gecelerde
yüreklerimiz birken
akıllarımız ayrı telte
çırpınan kalbimi emanet ettim
sonsuzluklara
içime oturdu ayrılık sancıları
lanetlice
kesti nefesimi günahlarımın
kefaletiyle
sevdadan yana kaygılar yaşattım
kendime
saraylarımı yıktım tarumar ettim
öylesine
kışlar yaşattım baharı görmeyen
gönlüme
heceler yetmiyor ki sensiz
cümlelerime
her yanımdan sensizlik damlıyor
dizelerime
geceler ayazlı yalnızlığını içime işliyor
o ayazda yanıp kavruluyor
serseri ruhum
duman duman gözlerime kilitleniyor da
avare hallerime bakıp bakıp
eğleniyor.

. . . . . . .

sahure alacahan
saqu