4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1180
Okunma
kırkbeş yaşımda doğdum
sonra hiç yaşamadım
sevdim bitirdim
tükendim
ısrarla tüketilmek istedim
hatırlar mısın siyah gülüm
bir yaz gecesiydi
küçücük balkonda
intihar eden
kalın ve biçimsiz
bir mumun titrek karanlığında
şarap içmiştik
çirkin ama sevimli bardaklarda
sonra sen çıplak ayaklarını
uzatmıştın yanan dizlerime
bende baş parmağını tutmuştum
sevilmek isteyen bir sokak köpeği gibi
çaresiz
seneler geçti üstünden
hiç arkama bakmadım
fırsat olmadı seni düşünmekten
bakamadım
ama bugün anlıyorum ki
bebeğim
işte tam orada ben
bozuk bir plak gibi
takılıp kaldım
Cevap Yaz