Ölü ceninler doğuruyorum
Her yeni güne,
Martılar çağırıyorum, özgürlüğünü yitirmiş
Sessiz çığlıklar düşüyor, kanatlarından
Avuçlarım kanıyor, firak ateşinden
Kesiliyor sol yanımdan nefesim
Cebelleşiyorum, cam kesiği dolu kalbimle.


Ölü ceninler doğuruyorum
Her yeni güne,
Kanamalı yazgısı dolmuş, enjektöre
O ‘’senin’’ yanına geliyor
Meleğini tanımadan çekilmiş h-içine
Şırınga edilemez artık hayata
Tutunamaz minik elleriyle, yaşama.


Ölü ceninler doğuruyorum
Her yeni güne,
Suskunluğumun alfabesinden yazıyorum
A dan Z ye imzaladım fermanını
Yakılan her ümidin buhuru sanki
Aşk cellâdının yankısı hücrelerimde
Tüm suçu düşmekti ana rahmine.


Ölü ceninler doğuruyorum
Her yeni güne,
Suizan işlemiş yüreğimin teline
Katık etmişim gözyaşlarımı sevgime
Çıkış yok karanlığından, namert gece
Beyhude bir serzeniş bu ölüme
Kaçacak yer yok, sonum hazır belki de..


Antoloji kitabında yer alan bir şiirim..

Neşe CÖMERT
11kasım2010
GAZİANTEP