Ne acıdır veda vakti bir tanem,


Yüreğine düşen sancı..

...
Ellerine verilmiş bir sicim gibi çeker canını dizinden...


Kaybedersin rotanı engin denizlerde...

Savurur yaz ortasında lodos ,


Atar her parçanı terkedilmiş ruhtımlara...


Hazan vurur yüreğine, seyrederken cemalini ...


Kendi yalnızlığında,


Hicran değer bakışlarına .


Dökülür asi yaşların, hasretle birlikte,

El ele tutuşarak gözlerinden...


Bir veda alkışının sesi duyulur taa ... derinden...


Küser yakamozlar Ay’a... geç kaldığında ...


Seher yeli estirmez bir tebessüm...

Yutkunamazsın, nefesin boğazda düğümlendiğinde ...


Isıtmaz bir daha güneşin bir karabulutta solduğun da...

İlhamlar alamazsın artık ...

Nem salar şiirlerin.. didelerin dolduğunda..


Sen ona yanarsın... ancak ona...

Ceylan bakışlı aşkın son bulduğunda...



ALİYE UYANIK/GEBZE