Sevdadan nasibim yalnız hasretmiş,
Vuslata varacak yol bulamadım…
Bilmem gönlüm yâre ne kusur etmiş,
Yaramı saracak el bulamadım…

Ne düşler süsledim baharla yazla,
Hüsrana uyandım kışla ayazla.
Aradım durdum amma hazla niyazla,
Beni yâr görecek gül bulamadım…

Nazlı güzellere bakındım durdum,
Bir vefa umarak hep hayal kurdum.
Gönlü çiçek çiçek nâfile yordum,
Peteğe girecek bal bulamadım…

Kime meylettimse benden saklandı,
Gönül yârim diye “ağyarı” andı.
Hicrana daldıkça saçım aklandı,
Keyfini sürecek yıl bulamadım…

Sevdam bir geçici heves görüldü,
Önüme aşılmaz setler örüldü.
Uzandığım dallar bir bir kırıldı,
Muhabbet derecek dal bulamadım…

Yârini arayan garip bir kuştum,
Serap sanıp kızgın çöllere düştüm.
Firkat diyarında yandım tutuştum,
Teselli verecek kul bulamadım…

Gönlümde gam kaldı, gözümde yaşlar,
Faydasız bahtıma attığım taşlar.
Çullandı başıma türlü telaşlar,
Huzura erecek hâl bulamadım…

Veli BOSTANCI