"Kafalarımızdaki kusursuz
Resimleri
Gerçek sanıp kendimizi, kandırıyoruz.
Nefes alamıyoruz,
Yaşayamıyoruz.
İşin komik yanı ölemiyoruz.

Sessiz sedasız ölmek istiyorum.
Yürürken,
Uyurken,
Derin derin bir şeyler düşünürken...
Her şey ansızın olup bitsin.
Tıpkı, kötü bir rüyadan uyanır gibi..."

(Nurlana)

Ama, olmuyor.
Yeniden nefes aldım
İçime çektim dünya kadar umudu.
O koca yeryüzüne
Döndüm yüzümü
Sordum,
Neydi, neydi seni durmadan döndüren?
Bu uzun yolun nere
Neden durmuyorsun?
Ölmek için sebep mi yok?
Ağır ağır dursan
Dursan da
Benim gibi
Ölüm gelsin ya sana.

Yer titredi
Ayaklarım bataklığa gömülüyor sandım.
Deniz kabardı
O sakin duran su
Koca bir devdi sanki.

Ağaçlar köklerini almış
Ne varsa durağan
Hareket halinde
Ne olur
Ne olur şimdi
Yüreğim dur ne olur
Dur şimdi.

Koca bir alan
Hiçbir şey yok
Ne bir taş, ne bir ağaç
Ne gölge
Tek bir tümsek, alçak kalmamış.

Bir başına duruyorum
Ayak çıplak, baş çıplak
Çırıl çıplak...

Güneş yaklaşmış tepemde
Bir sıcak ki
Bin güneşe bedel
Yanıyorum yanıyorum Allah’ım.
Ölüm desem,
Zaten öldün diyor bir ses
Hani çok istemiştin ya
İşte geldin
Ölümden sonrasına.

Ağırca kaldırıyorum başımı
Her yer insan
Her yer telaş içinde.
Ne bir umut
Ne dönüş
Ayaklarım altından vuruyor
Kalbim sanki,
Nasıl bir yere geldim
Yaşamın sonu, evet
Mahşer yerindeyim.

Yaklaş deniyor
Yaklaş
Etrafta tek ses yok,
Yarılıyor o koca kalabalık
Kendimi kendimle buluyorum.

Tek soru diyorlar:
Sen gelmeyi istemişsin
Habersiz, sakin
Öyle uyur gibi demişsin.
Evet diyor dilim
Ellerim
Ben konuşamıyorum
Her şey şahit
Ben susarken
Anlatılıyor tüm söylediklerim
Birer birer.

Ne yaptın
Sana verilen emanetleri
Yeryüzünün halifesi Sendin
Biz sana her an sayısız nimet verdik
En güzel şekilde yaratılan Sendin
Neyin eksikti ki
Hemen geri gelmek istedin
Ya da neydi bu kadar çabuk yaptığın.

Kur’an nedir?
Okunan kitap nedir?
Kaç kez vahiyle tanıştın
Allah’ın doksan dokuz ismini
Bilmeden ne yüzle geldin.
Hani nerde salih amellerin
Kimdin?
Neydin?
Neyi bildin de hemen geldin?
Nankörlük mü yazdık fıtratına
Biz hiç zalimleri sevmedik.

İrkildim...
Allah’ım ne olur
Geri döneyim.
Bir daha ölmek değil
Allah’lı yaşamak dileğim.
Bir günlük dahi olsa
Dönersem dünyaya
Her anını Rabbime Kul
Olarak yaşarım valla.

Yalan deniyor
Öyle bir sesle ki
Tüylerim diken diken
Oluyor.
İki melek ellerinde zincirler
Haydi istediğin bu değil miydi?
Nankör insanın sonunu görmeye
Gidiyorsun.
Bakma öyle
Gelmeden biliyordun
Ölümün sonunu
Kalk gidiyoruz.

Hayır,
Diye çığlıklarla uyanıyorum
Allah’ım,
Yoksa bu mu rüya
Gerçek, rüyada gördüğüm mü?
Evet gerçek ahiret
Allah’a tüm gücünle
Ölüm gelene kadar
Kulluğa devam et.

(Mart 2011 İstanbul)