Arzımdan semama sevda yürüse;
Maşukun koyduğu izden yanayım.
Bir heybe olsa da sırtım bürüse;
Yunusun özünde gizden yanayım.

Gönüller bir olsa bahar bitmezdi,
Kuşlar göçe durup öte gitmezdi.
Yanmazdı ışığım,duman tütmezdi.
Beni unuttum ben,bizden yanayım.

Ne ile dönüyor bu koca devran ?
Erenler yolunda seviyle davran.
Pir sultan ,Hacı Bektaş,Ahi Evran.
Yolunuzda yoldaş,sizden yanayım

Canları ondan ötrü dost eylerim.
Yunusça yazar Veysel’ce söylerim.
Serin suları sevdasız neylerim.
Aşk benimle olsun,közden yanayım

Umudun bize farz olduğu gün de
Umutsuzluk yasak kılındı hem de
Bir kuru dikene baktığı demde ;
Gonca güller gören gözden yanayım.

Kan ile mi bulacaklar doğruyu.
Sulhla sökecekler benden ağrıyı.
Bir dünya duymalı bu dost çağrıyı
Yadı can eyleyen söz den yanayım


İbrahim ŞAŞMA
KARAMAN