Ne varsa özümde dışa vurduğum;
Gönlümün gurbette dili türküler.
Kendimi yitirsem ona sorduğum;
Ben deli, o benden deli türküler .

Gidenin ardından ağıtlar yakan,
Cemalin üstünden çift ırmak akan,
Kaldırsan altından bir sızı çıkan;
Anamın kınalı eli türküler .

Ferhat’ı aşk ile kim idi yoran?
Can ile cananın yolunda duran.
Bakarsın boz duman, fırtına, boran.
Karlı dağlarımın yeli türküler.

Şahittir âdemin arzu halından.
Dokunsan dökülür sevda dalından.
Aşkın rengindedir; aktan, alından.
Bozkırın solmayan gülü türküler.

Firkat olur mu hep yatıp kıvrılan?
Yürektir onunla pişip, kavrulan .
Bir yangından arta kalıp savrulan;
Kerem’in Aslı’nın külü türküler.

Fırat’ın suyundan içtim onunla.
Aynalı Çarşıdan geçtim onunla.
Çayırı çimeni biçtim onunla.
İçinde memleket dolu türküler.

Aşktan nasip alıp dolduysa küfe.
Eller vura dursun telli bir defe.
Zeybeğe durmuştur kapıda efe
Gelinin duvağı, tülü türküler .

Mahpusluk ömüre çöken bir sistir.
Maviyi kaplayan bir koyu istir.
Dört duvar içinde çınlayan sestir.
Garibin kanadı kolu türküler.

Ben böyle sevmişim elbet sılamı.
Türkü aşk işidir, aşkın kelamı.
Bir dostun bir dosta kutlu selamı;
Veysel’in sazının teli türküler .