Yorumunuz için teşekkür ederim.

OLMADI BE SONER

Olmadı be Soner, beceremedin
Bir defa gülmeyi, cihâna inat
İrem bağlarında, hiç deremedin
Bir çiçek demeti, hazâna inat



.....Burası genel bir giriş.....

Her şeyin yarımdır; düşlerin dahi
Yarım kalpli adam, niye böylesin?
Sen hiç mi gülmedin, içinden sahi?
Cevabı bahtıma, sor da söylesin!


.....burada yukarıda bahsedilen ,,Yarım'' olmanın türleri ve nedenleri mavz-u bahistir.....

Kırık hayâllerle, yaşadın çocuuk!
Yanlızlıkla doğdun ve öleceksin
Diğer bir adınsa, varlıkta yokluk
Birgün bu yokluğa, gömüleceksin

.......burda bir ailede dünyaya gelmiş olsamda ben hep yalnızlığın rahminde olduğum ve ondan doğduğum anlatılıyor.... Ben şu an itibriyle gerçekten hiç bir ,,şeye'' sahip değililim: Hem maddi hem manevi.....Benim hayatım ,,kaybetmek'' üzerine kuruludur.........

Dünya sevemedi, sarı çocuğu
Defalarca düştü, burnu kanadı
Ne yuvası vardı ne de kovuğu
Keder tarafından, konuldu adı

......Burada ailemin olmadığı konu ediliyor. 13 yaşından beri ailemden uzağım....Sanki ben bir ailede dünyaya gelmemişim de ,,kader'' adımı koymuş.... Şu an ilem gerçekten yok gibidir....ailesizliğe alıştım artık...


Yalnızlık kemirdi, fareler gibi
Rûhunda izleri, var dişlerinin
Hüzünler akardı, dereler gibi
Altından sessizce, gülüşlerinin

....Düşünce ve ruhi yalnızlık var burada...Resimlerde tebessüm etsemde bu tebessümlerin altında sessizce ,,hüzün'' akar. Aslında hüzünlü bir bakışım vardır....

Neden kuruyor ki, tuttuğum dallar
Kokladığım güller, her defasında
Meğer bir yalanmış, onca masallar
Hiç olamadım ben, yâr sefasında


....yarım olmanın bir diğer türü ve sebebi: Tutunduğum insanların doastluğunun çabuk bitmesi ve de sevdiğim maşuk güllerin aşk adına çabuk kurumaları. Yani bırakmalarıdır. Hani o aşk masaları vardır: Leyle Mecnun, Aslı Şirin bunlar bir yalanmış. Eğer olsaydı ,,Aşkta'' gerçek ve gerçek bir Mecnun'un; bundan dolayı adam gibi Leyla'm da olur. Demekki bunlar birer masal.....

.....
Ben sevdim Leylâ’yı, başkası öptü
Bülbül bendim, karga, kondu güle
Yaptığım her yuva, altından çöptü
Bir sözüyle yakıp, çevirdim küle

.....Burda yarım olmanın ve yokluğa gömülmenin türü ve sebebi var yine: Ben burda kendimi bülbül olarak tasvir ettim. İşin esasında gülün dalına ,,bülbül'' konar. Burda ,,konmak'' cinsel birleşmeyi ima ediyor. Fakat bülbülün gülüne ,,karga'' konmuştur. Yani gülü bir karga kapmıştır. Bülbül gülü o kadar seviyordu ki,, gülün dalında / gül sayesinde çöpleri ,,altından'' olan bir yuva ve bir aile kurmayı düşünmüştür ve de yapacaktı. Ama olmadı kızdım ve yaktım ,, o çöpleri''.


Meğer böyle imiş, dünya düzeni
Bülbül sever içten; gülü el kapar
,,Âh Leylâ’ diyerek, çölde gezeni
Ona kavuşamadan, bir ecel kapar


...Burada mana açıktır ve burda şiirin sonuç kısmıdır. Şiiri okurken kelimeleri ve cümleleri çok iyi düşünmek gerekiyor. Onların kesişme noktasını bulmak gerekir. Bu şiir tamemen ,,kaybetmek'' düşüncesi üzerinde kuruludur. Konusu budur. Ve kaybetme konusunun içini dolduran alt küme konular vardır. Benim şiirlerimde ,,konular'' yaprak yaprak açar. Konu tekrarından kaçınmak gerek.


Şiirlerime samimi ve tahkiki yorumlar yazdığınız için teşekkür ederim....Selamlarımı sunuyorum efendim....