Sev/ecem…
Tam gün g/ecemle
Ömür tüketeceğim…
Seni kopan Rüzgardan
Uz/ak ırmaklardan duyarım
Göz pencereme aksin sinerken
Neşenin çığlıkları bahar
Kışımsa hayalin gibi sıcak olur

Ağız dolusu gülmek yakışmıştı
Hani hatırlarsan
Bir mehtabın son gölgesinde…

Ve sabahın alaca karanlığında
Bir zerdali ağacın tanık olduğu
Sevilerimiz vardı
Batmak bilmeyen gökteki Hale
Bize gülümserken
Yanaklarımıza al al düşerdi
ve
Düşerdik ıslak çemenlere;
Güneşin doğmasını beklerdik
Huysuz horozlardan önce

Sev/ecem…
Bir hayal olsan bile
Bir gölge gerçekmiş gibi sevecem

Sorarlar “Ece kimdir” diye
“Bir hayal prensesim”… derim/tenimden

…

Geleceksen, eğer bir gün
Yüreğimin tahtı seni bekliyor olacak
Her zaman her an…
Her an eksiliyorsam bile.

Biliyorum
Gözlerimin sonsuzluğundaki bir yıldızsın
Uzak ama yakınımsın…
Canımsın
Ey ulaşılmayası sonsuzluk,
Özlemin içimde özlem olduğu sürece
Sev/ecem…

Giderken bir kış bıraktın
Ateş sardı her yanımı
Söndürmek isteyen oldu
Ama söndüremediler senli közlerimi
“Küllenmez bir sevda” dediler
İşte hal böyle öyle iken
Bulutlarına sığındım
Bir damla yağmurlarına hasret…

Göğe bakıyorum:
Altın tepsisinde ay;
Gümüş yıldızlar raksediyor
Çok görme
İşte şöyle böyle
Avunuyorum…
Yetim bir yavru annesine
Öksüz kalmış bir ben aşkzade sevdana

Kelimeler seninle anlamlaşmıştı oysa
El yazmalı bir oyun muydu yoksa?

…


Mor dağlara yazılıyorum
Lapa lapa kar düştüm yüceltilerine
Bir güvercin gagasında bir mektup
“Beni unut…
Hayalsiz yaşama hayalsiz de kalma” demişsin
Ve son oluyorsun
Tüm Ece’li şiirlerimden

[email protected](H.R)

Not: Dön/Ecem, G/ecem, Ece/l kır çiçeği Ecem/e şiir dizisinin son şiiri.



-SON-