Tabyaların bağrında kan çiçekleri açar,
Çanakkale destandır, basit bir söz olamaz.
Topraklarımın özü cennet kokusu saçar,
Çanakkale destandır, basit bir söz olamaz.

Güneşle eş değerde doğar kızıl haftalar,
Onlar katranla değil, gülle aynı saftalar,
Yanar orada tarih, yanar Anafartalar,
Çanakkale destandır, basit bir söz olamaz.

Onda uyanır sabah, ondadır yangın seher,
Döşünde yaparlar hep bülbüller nurlu sefer,
Bu korlu hadiseyi bilmez mi bütün beşer,
Çanakkale destandır, basit bir söz olamaz.

Aslanın kükremesi sızlatsa da dedemi,
İçerim onlar gibi ölüm denen bâdemi,
Geçilmez demişim ben, kapatırım perdemi,
Çanakkale destandır, basit bir söz olamaz.

Gelse de üzerime ölüm yüklü vapurlar,
Koca Seyitlerim var, onu hemen uğurlar,
Vatanımın bağrına süzseler de gururlar,
Çanakkale destandır, basit bir söz olamaz.

Gelibolu’dan yükselir atamın nur imanı,
Salyaları durdurup söndürürler isyanı,
Tarlaya katran dökmez, nur yaparlar harmanı,
Çanakkale destandır, basit bir söz olamaz.

Pervâne şiiriyle güldürür bayrağını,
Yetim kalan gününde kaldırır sancağını,
İblis’in dilleriyle inletmez dudağını,
Çanakkale destandır, basit bir söz olamaz.