Gözünüzden kaldırın melanet perdesini,
Gönül aşk kâbesidir, orda maksat dizilir.
Gözünüzden kaldırın cehalet perdesini,
Gönül aşk kâbesidir, orda nurlar sezilir.

Zaman çığlık atsa da sevda yükler şiirler,
Kuytuda kalmaz dilin, güneşlenir fikirler,
Bir gün ellerin titrer, arşa değer zikirler,
Gönül aşk kâbesidir, orda kasvet çizilir.

Bülbülün figanını yüreğine işlersin,
Kül olmazsın bağında, hisleri ateşlersin,
En derin hülyalarla yangınları düşlersin,
Gönül aşk kâbesidir, orda güller süzülür.

Hasretin kıvılcımı yollarında uyanmaz,
Yürüyen ayağına hüsranların dayanmaz,
Arzulu hislerine siyah katran boyanmaz,
Gönül aşk kâbesidir, orda hicran büzülür.

Bir sabah seher yanar, kalbinde güller açar,
Neyler segâhı döker, etrafa bülbül saçar,
Kaf dağından nur gelir, zümrüd-ü ankan uçar,
Gönül aşk kâbesidir, orda isyan ezilir.

Ey Pervânem dertlenip kırma cesaretini,
Dilini şaha kaldır, büzdür esaretini,
Sana akan nurlarla boyattır suretini,
Gönül aşk kâbesidir, orda sözler çözülür.