Cânda cândı cânânım, tende rûh u revânım
Solup büzüldü birden, incecik güldehânım
Cânânını kaybetmiş, cihânda bir civânım
Kara bir haber geldi, yârin hazîn sesinden

Mezarının dibine, serdim hep gül yaprağı
Öpüp öpüp attım ben, üstüne son toprağı
Kabrine de kapanıp, sürdüm ıslak yanağı
Kara bir haber geldi, yârin son nefesinden

Ölen sen değilsin yâr! Ben öldüm kıvranarak
Bin cân verdim her gece, nâr-ı aşkta yanarak
Bir hayâlin peşinden, gittim hep sen sanarak
Kara bir haber geldi, yârin tam sol göğsünden

İşte şimdi yetimim; işte şimdi öksüzüm
Yeşil dalı olmayan, ağaç gibi köksüzüm
Artık ben kâinatta, güneşsiz ve göksüzüm
Kara bir haber geldi, yârin medil süsünden

Yıkıldı umutlarım, ey cânân-ı semenber!
Toprağının kokusu, âdetâ misk u amber
Şefaat etsin sana, kıyâmette peygâmber
Kara bir haber geldi, yârin tâ enfüsünden

Soner Çağatay / 21 Aralık 2010 / Wuppertal

Kelimeler:
enfüs: İç, iç dünya
semenber: Göğsü yasemin kokan sevgili
güldehân: gül dudaklı
civan: genç