Şekere benzetimde tadına doyamadım
Binlercesi düştü de tanesin sayamadım
Her yanı kapladı da basmaya kıyamadım
Elimizi üşütüp başımıza yağan kar

Etraf beyaz giyinmiş tel duvaklı gelindi
Güneşin kıymeti de sen gelince bilindi
Seni gören çocuklar bayram edip sevindi
Çocukların üstüne pamuk gibi yağan kar.

Sen gelince etrafım beyazlara büründü
Kötülükler kaybolup iyilikler göründü
Hor basmaktan korkulup kibar kibar yüründü
Dinmez fırtınayla gece gündüz yağan kar.


Güneşi gören yüzün eriyip döndü sele
Yolları hepten tuttun karışıp esen yele
Çukurları doldurdun döndün uçsuz bir göle
Kuytuları doldurup güneşle kaybolan kar.

Bir birine benzemez tanesinin her biri
Değmiş yapısına usta bir ressam eli
Neler gördü kim bilir söyleye bilse dili
Işıltıyla parlayıp gözlerimi alan kar.


Sadettin KÖREMEZLİ
12.03.2011