mutluluk nedir benim için
biliyormusun
birkez olsun ellerinden tutabilmekti
hiç abartmıyorum inan...

mutsuzlukta
musalla taşına uzanmış görmek seni
onun için mutlu da sayılabilirim aslında acını görmediğim için
birgün olurda ellerinde tutabilme ihtimalini saymıyorum bile...

görmeni isterdim ama görmeni
özlemin insanı nasılda olgunlaştırdığını
hiç evlenmedim
gelip geçici birkaç ilişkim oldu sadece
ama ne onlar bende istediğini bulabildi nede ben onlardan...
öyle sıradandı işte...

şimdi mi ?
ara sıra sahile doğru uzuyorum
denizi martıları seyretmek için
hala kirlenmemiş az biraz maviliğiyle avunuyorum ne olsun işte

biliyormusun
hala saklamaktayım
ilkokuldan kalma resimlerimizi
acaba görsen tanırmıydın beni ?
geçen onca yılı rağmen...
seni bilmem ama
gözlerime kefil olabilirim...

neyse bugünde akşam oldu
aslında evde bekleyen olmayaydı
bankta öylece sabahlardım hani
yalan söylüyorum ! yalan !!.
anamdan sonra hiç bekleyenim de olmadı...