Ellerim buz gibi
Yüreğin yok ki gözlerim de
Çengel attığım hayallerin
Denizlerime ulaşmaz ki
Kumaş biçtim
Sevdamın açık kalan noktalarına
Özlemine kelepçe seçtim

Yokluk kadar gerçeksin
Tutamam ki umutlarını
Her şey kadar sahtesin
Bir gün gel desem, gelmezsin ki
Ayakların yok
Ellerin yok
Yüzün yok
Uzanacağım bir uzvun yok

Gecelerime inat
Sakinleştirici verdim
Patlamaya yüz tutmuş damarlarıma
Gözümün önüne gelmesin saçların
Omuzlarımda dikilme sevdaya

Yangın bu
Sararsa dört bir tarafımı
Flikalarım yetmez açığa çıkmama
Yetmez gözlerin derin bir nefes almama
Coğrafyam yetmez seni barındırmaya

Rüyalarımın uçsuz bucaksız gelişisin
Ve gidişisin
Her sabahımın hazin baharında
Nedensin?
Neden sensin

Bu gelişinde ıslaktı kirpiklerin
Ve tadı yoktu gecenin
Öylesine ısmarlama
Öylesine sarhoştu kahrını çekişim
Göz pınarların bozuk
Senin yedek parçan yok ki güzelim
Ağlama! Kokun yetmez burnumu ferahlatmaya
Vurma yüreğimin bam teline
Afyonum patlamadı sevdanın yeline

Bunca sene ziyan ettin beynimin etlerini
Hayal ettim
Ettiğim hayale ilmikli sevda çektim
Dikildi gözlerin karşıma
Tek kelam edemedim

İsyankâr mı olmayan ellerin
İz bırakıyorsun yüreğime olmayan ayaklarınla
Islatıyorsun olmayan yanaklarını olmayan gözlerinle
Ya ben ne yapayım
Islanan kirpiklerine hayali mendiller veriyorum

Belki de hakikaten gelmelisin
Hakikaten afyonum patlamalı sevda için
Gelmelisin sevdaya attığım ilmiği çözmek için

Mehmet Olcay