Çoktan hak etmiştin bu ayrılığı
Arkandan bakarken yüreğim hiç acımadı
Yaş dökmedi göz pınarlarım
Sen, arsız manolya…
Bir kere dokundun mu saçlarıma
Hangi gece sarılıp da yattın koynuma
Hangi efkârımı dağıttı ki bakışların
Sen, arsız manolya…
Çoktan kavuşmuştun bu ayrılığa
Ne oldu, ağlıyor musun yoksa
Ne zaman ellerimi tuttun bütün ruhunla
Hangi gün aşktan bahsettin hain dudaklarınla
Ağlama, arsız manolya…
Sen vazgeçmedin mi savaşmaktan
Artık çok yoruldum diyen sen değilmiydin
Hem suçlu hem güçlü gidiyorsun manolya
Salonda ki küçük yastığını da al
Mutfakta ki ayıcıklı bardağını da
Bana hiçbir şey bırakma manolya
Hiçbir şey bırakma
Bunca zaman bir gül bırakmadın sevdama
Günyüzü görmedim, güldürmedin manolya
Ahh, arsız manolya…
Diken koydum yollarına
Bir daha dönme diye bana

Mehmet olcay