6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1230
Okunma

Yazgına ten izdüşüm
Bir çember çizmektesin,
Cismini kovalarken
Gölgeni ezmektesin !..
Dağlaşan hislerini umursamaz biçimde,
Sevdasız mekanlarda rehbersiz gezmektesin !..
Nur özlü şafakların dönence geçidinde,
Rehin bir aldanışa bürünüp kizmektesin !..
Yad-elde yar kuşağım,
Yesrip can gür başağım,
Lotus dil özlemlerle
Batakta yüzmektesin !..
Avro-fil değişime Nemçe haz öykünerek
Ümran ibrişimine üzerlik dizmektesin !..
Can pahası ekmeğe minnet de neyin nesi ?
Ecel değirmeninden nafaka süzmektesin !..
Gittin gelmeyesiye,
Gurbet bilmeyesiye,
Uçsuz ayrılıklarla
Kendini üzmektesin !
Ben-merkez ortamlarda sırt üstü sürünerek,
Ruhunla yüzleşmekten usanıp bezmektesin !..
Öldürdüğün zamanı diriltecek gücün yok,
Bu artısız denklemde sonucu sezmektesin !
Terkettin kalır gibi,
Sanki can alır gibi
Attığın kördüğümü
Keserek çözmektesin !..
Uzağa yakın sitem dost avaz uyarıyla
Anladım, öz özüne taşlama düzmektesin !..
YUSUF BİLGE
Kizmek : Pısmak, yılgınlıkla kabuğuna çekilmek.
Avro-fil : Avrupa sever
Yar : Uçurum.
Kuşak : Nesil
Nemçe : Atalarımızın Avusturya’ya ve alman kökenli halklara verdikleri ad.
Yesrip : Medine’nin Hicret’ten önceki adı.
5.0
100% (3)