gözlerimin kahvesinde sakladım bana bıraktıklarını

ilk kahvem sanaydı,ama bende kaldı kırk yıllık hatrı!!



nereye sürüklüyordu bizi hayat?

birlikte kurulan hayallerin seneryosunda

siktir et başrolü,figüranlığı da mı yoksaydık şimdi..

topu tac’a atıp terketmek gibi maç sahasını



oysa benim en büyük’’ taç’’ım yine sanaydı

ki taçlar özgüydü adının anlamına!...



ayağındaki topuğun bir anlamı olmalıydı,

giderken kırılması gibi bir kalbin o da kırılmalıydı..

nefret eder zaten kadınlar topuklu giymekten!!

yani kırılmalardan...



teneffüs araları bir ses duyumunun yitime dönüşmesi olanak mıydı?

içinde bulunduğumuz zamanın mektubuydu yazdıkların



o yüzdendi kendimi sürgün hissedişim!!

teneffüs aralarını sürgün sonu eyleyişim..



tüm ulaşım araçları saklıydı sana gelişlerimde

ne o şimdi gemiler battı mı?

uçaklar düşüp,otobüsler şarampole mi yuvarlandı?

yoksa tren garları alışık olmadığı vedaları gördüğünde

trenleri raydan mı çıkardı?!...



oysa ben gözlerimin kahvesinde sakladım bana bıraktıklarını

ilk kahvem sanaydı,ama bende kaldı kırk yıllık hatrı!!