Hüzün kaldı yüreğime bu aşktan
Sevdiğine pişman ettin gönlümü
Meylini vermedin hep saldın baştan
Her gün bana hatırlattın ölümü


Ben yıllardır bu hasrete alıştım
Yokluğunda acılarla yarıştım
Çileyle yoğrulup dertle karıştım
Ne tez soldurdun sen benim ömrümü

Ne olurdu sanki sende sevseydin
Bî-zar gönlüme umut verseydin
Nefes-nefes yüreğime girseydin
Gurbet ele çevirmezdim yönümü

Sonunda dediğin oldu be zalim
Ölüden farksızdır gurbette halim
Yaşamaya artık yoktur mecalim
Sensiz bekliyorun her an ölümü

Sana sensizlikten öldü deseler
Hayatı zındana döndü deseler
Kabrimden bir avuç toprak verseler
O katı yüreğin hiç üzülürmü

Seni seven bendim artık yokum ben
Bensiz tek tebessüm edemezsin sen
Bedenim toprakta senin yüzünden
Gözünden bir damla yaş süzülürmü

Ağlasan sızlasan fayda edermi
Sonsuza gitti aşk geri dönermi
Bensiz artık dünya sana gülermi
Yaktın acıların dinmez közünü


MEHMET ÖZTÜRK