Bu ülkede çocuk olmak zordu,
Daha düne kadar,
Zordu hayalini kurmak özgürlüğün,
Yalın ayak bir baloncunun arkasından koşup,
Gökyüzüne uçurtmalar uçurmak zordu,
Bu ülkede çocuk olmak için,
Hiç büyümemek lazımdı,
Ya da hiç doğmamak lazımdı aslında,
Hangimiz çocukluğumuzu yaşadıkki özgürce,
Çoğumuzun ikinci el bile oyuncakları olmadı,
Oyuncak diye silah tutuşturdular elimize,
Kardeşi kardeşe vurdurduttular yıllarca,
Kimimiz, yıllar boyunca kurşun sesleriyle uyandı sabaha,
Kimimiz, düşüncesinden dolayı sürgün edildi ülkesinden,
Kimimiz, okuduğu bir şiirden dolayı mahkum edildi zindanlara,
Bu ülkede çocuk olmak zordu,
Sırtımızda yaftası dururken devrimlerin,
Özgürlüğü hayaletmenin affı yok diyenlere,
Bir cevap vermek vaktidir bu gün,
Her kes aynı düşünceden olacakmış diye bir şey yok,
Söyleyin hangi kitapta yazar bu adalet,
Alahatan başka kim tutsak edebilir dili,
Kim zincire gerebilir düşünceleri,
Kürdüm,Türküm ,Lazım,Çerkezim evet.
Ama tek Ülkem , tek bayrağım var benim.
Bunda şüphesi olanlar dönüp tarihe baksınlar,
Çanakkalede saklıdır özüm....
Al bayraktır gökyüzünde yükseltiğim uçurtmam,
Şimdi destansı bir tarih yazmak vaktidir ...
Çocukların kuş cıvıltılarıyla uyanacağı sabahlara,
Şimdi ""AK""Bir şiir yazmalı şair,
Erdoğa’nın ölümsüz destanına,
Ressam ,özgürlüğü çizmeli tuvaline,
Gökyüzünü balonlarla süzlemeli çocuklar,
Sarı ,beyaz renklere bürünmeli mavilikler,
Karanlığı delip geçmeli aydınlık,
Fikret’ler durmamalı artık,
Yola devam etmeli...


Bu Ak destanın şiirleşmiş halidir...
Bu şiir yeniden doğuşun ismidir..
Bu şiir davamın özüdür..